เม็ดแอมโมเนียมซัลเฟต (เกรดเหล็ก)

การใช้แอมโมเนียมซัลเฟตเป็นหลักเป็นปุ๋ยสำหรับดินที่เป็นด่าง ในดินแอมโมเนียมไอออนจะถูกปล่อยออกมาและสร้างกรดจำนวนเล็กน้อย ส่งผลให้ค่า pH สมดุลของดินลดลง ขณะเดียวกันก็มีส่วนช่วยไนโตรเจนที่จำเป็นสำหรับการเจริญเติบโตของพืช ข้อเสียเปรียบหลักในการใช้แอมโมเนียมซัลเฟตคือปริมาณไนโตรเจนต่ำเมื่อเทียบกับแอมโมเนียมไนเตรต ซึ่งทำให้ต้นทุนการขนส่งสูงขึ้น

นอกจากนี้ยังใช้เป็นสารเสริมสเปรย์ทางการเกษตรสำหรับยาฆ่าแมลง ยากำจัดวัชพืช และยาฆ่าเชื้อราที่ละลายน้ำได้ ที่นั่นทำหน้าที่จับกับไอออนบวกของเหล็กและแคลเซียมที่มีอยู่ในทั้งน้ำในบ่อและเซลล์พืช มีประสิทธิผลโดยเฉพาะอย่างยิ่งในฐานะสารเสริมสำหรับสารกำจัดวัชพืช 2,4-D (เอมีน), ไกลโฟเสต และกลูโฟซิเนต

-การใช้งานในห้องปฏิบัติการ

การตกตะกอนของแอมโมเนียมซัลเฟตเป็นวิธีการทั่วไปในการทำให้โปรตีนบริสุทธิ์โดยการตกตะกอน เมื่อความแรงของไอออนิกของสารละลายเพิ่มขึ้น ความสามารถในการละลายของโปรตีนในสารละลายนั้นจะลดลง แอมโมเนียมซัลเฟตสามารถละลายได้ในน้ำอย่างมากเนื่องจากมีลักษณะเป็นไอออนิก ดังนั้นจึงสามารถทำให้โปรตีน "เค็ม" ได้โดยการตกตะกอน เนื่องจากค่าคงที่ไดอิเล็กทริกของน้ำสูง ไอออนของเกลือที่แยกตัวออกมาซึ่งได้แก่ แอมโมเนียมประจุบวกและซัลเฟตประจุลบจึงละลายได้ง่ายภายในเปลือกไฮเดรชั่นของโมเลกุลของน้ำ ความสำคัญของสารนี้ในการทำให้สารประกอบบริสุทธิ์เกิดขึ้นจากความสามารถในการมีน้ำมากขึ้นเมื่อเทียบกับโมเลกุลที่ไม่มีขั้วที่ค่อนข้างมาก ดังนั้นโมเลกุลที่ไม่มีขั้วที่ต้องการจะรวมตัวกันและตกตะกอนออกจากสารละลายในรูปแบบเข้มข้น วิธีนี้เรียกว่าการเติมเกลือและจำเป็นต้องใช้เกลือที่มีความเข้มข้นสูงซึ่งสามารถละลายในส่วนผสมที่เป็นน้ำได้อย่างน่าเชื่อถือ เปอร์เซ็นต์ของเกลือที่ใช้เปรียบเทียบกับความเข้มข้นสูงสุดของเกลือในส่วนผสมที่สามารถละลายได้ ด้วยเหตุนี้ แม้ว่าวิธีการจะเพิ่มความเข้มข้นของเกลือในปริมาณมากจำเป็นต้องใช้ความเข้มข้นสูง แต่ที่มากกว่า 100% ก็สามารถทำให้สารละลายอิ่มตัวมากเกินไปได้ ดังนั้น จึงปนเปื้อนตะกอนที่ไม่มีขั้วด้วยการตกตะกอนของเกลือ ความเข้มข้นของเกลือสูง ซึ่งสามารถทำได้โดยการเติมหรือเพิ่มความเข้มข้นของแอมโมเนียมซัลเฟตในสารละลาย ช่วยให้สามารถแยกโปรตีนโดยอาศัยความสามารถในการละลายของโปรตีนที่ลดลง การแยกนี้อาจทำได้โดยการหมุนเหวี่ยง การตกตะกอนด้วยแอมโมเนียมซัลเฟตเป็นผลมาจากความสามารถในการละลายลดลงมากกว่าการทำให้โปรตีนเสื่อมสภาพ ดังนั้นโปรตีนที่ตกตะกอนจึงสามารถละลายได้โดยใช้บัฟเฟอร์มาตรฐาน การตกตะกอนของแอมโมเนียมซัลเฟตเป็นวิธีที่สะดวกและง่ายดายในการแยกส่วนส่วนผสมโปรตีนที่ซับซ้อน

ในการวิเคราะห์โครงข่ายยาง กรดไขมันระเหยจะถูกวิเคราะห์โดยการตกตะกอนยางด้วยสารละลายแอมโมเนียมซัลเฟต 35% ซึ่งจะเหลือของเหลวใสไว้ จากนั้นกรดไขมันระเหยจะถูกสร้างใหม่ด้วยกรดซัลฟิวริก จากนั้นจึงกลั่นด้วยไอน้ำ การตกตะกอนแบบเลือกด้วยแอมโมเนียมซัลเฟต ตรงกันข้ามกับเทคนิคการตกตะกอนปกติซึ่งใช้กรดอะซิติก ไม่รบกวนการกำหนดกรดไขมันระเหย

-วัตถุเจือปนอาหาร

ในฐานะวัตถุเจือปนอาหาร แอมโมเนียมซัลเฟตได้รับการยอมรับโดยทั่วไปว่าปลอดภัย (GRAS) โดยสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยาของสหรัฐอเมริกา และในสหภาพยุโรป แอมโมเนียมซัลเฟตถูกกำหนดโดยหมายเลข E517 มันถูกใช้เป็นตัวควบคุมความเป็นกรดในแป้งและขนมปัง

- การใช้งานอื่น ๆ

ในการบำบัดน้ำดื่ม จะใช้แอมโมเนียมซัลเฟตร่วมกับคลอรีนเพื่อสร้างโมโนคลอรามีนเพื่อฆ่าเชื้อโรค

แอมโมเนียมซัลเฟตถูกใช้ในปริมาณเล็กน้อยในการเตรียมเกลือแอมโมเนียมอื่นๆ โดยเฉพาะแอมโมเนียมเพอร์ซัลเฟต

แอมโมเนียมซัลเฟตได้รับการระบุเป็นส่วนผสมสำหรับวัคซีนจำนวนมากของสหรัฐอเมริกาตามศูนย์ควบคุมโรค

สารละลายแอมโมเนียมซัลเฟตอิ่มตัวในน้ำหนัก (D2O) ถูกใช้เป็นมาตรฐานภายนอกในสเปกโทรสโกปี NMR ของซัลเฟอร์ (33S) โดยมีค่าการเปลี่ยนแปลง 0 ppm

แอมโมเนียมซัลเฟตยังถูกนำมาใช้ในองค์ประกอบสารหน่วงไฟซึ่งทำหน้าที่คล้ายกับไดแอมโมเนียมฟอสเฟตมาก เนื่องจากเป็นสารหน่วงไฟ จะทำให้อุณหภูมิการเผาไหม้ของวัสดุเพิ่มขึ้น ลดอัตราการสูญเสียน้ำหนักสูงสุด และทำให้การผลิตสารตกค้างหรือถ่านเพิ่มขึ้น[14] สามารถเพิ่มประสิทธิภาพในการหน่วงไฟได้โดยการผสมกับแอมโมเนียมซัลฟาเมต มันถูกใช้ในการดับเพลิงทางอากาศ

แอมโมเนียมซัลเฟตถูกนำมาใช้เป็นสารกันบูดไม้ แต่เนื่องจากมีคุณสมบัติในการดูดความชื้น การใช้งานนี้จึงถูกยกเลิกไปเป็นส่วนใหญ่เนื่องจากปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการกัดกร่อนของตัวยึดโลหะ ความไม่เสถียรของขนาด และความล้มเหลวของการตกแต่ง